Wieczerza Wigilijna ma piękny charakter rodzinny ale też i liturgiczny, powinna zatem przyjmować znane nam z Mszy św. i nabożeństw formy. Zaszczytną rolę kapłana ogniska domowego pełni ojciec rodziny i to on, podobnie jak kapłan w kościele, powinien w miarę możliwości prowadzić tę liturgię, bądź pokierować nią angażując do niej swoją rodzinę. Podany niżej obrzęd niech pomoże mu wypełnić to zaszczytne zadanie i przyczyni się do uroczystego przeżycia tego wyjątkowego, rodzinnego wieczoru.
1. Zapalenie świecy
Na stół wigilijny pod obrus wkłada się garść siana, stawia się talerz z opłatkiem, potrawy wigilijne oraz świecę. Ojciec lub matka, zapalając ją, mówi: «Światło Chrystusa» .
Wszyscy zgromadzeni odpowiadają: «Bogu niech będą dzięki»
Wprowadzenie:
Dwa tysiące lat temu przyszedł na świat Jezus Chrystus, Syn Boży, rodząc się w stajence betlejemskiej jako bezbronne Dziecię. Opowiada nam o tym Ewangelia. Stojąc, wysłuchajmy z wiarą słów Ewangelii opisującej to najradośniejsze dla całej ludzkości wydarzenie narodzin Syna Bożego Jezusa Chrystusa.
2. Lektura Ewangelii
Z Ewangelii według św. Łukasza:
« W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli». (Łk 2, 1- 14)
Po Ewangelii można zaśpiewać kolędę.
3. Wspólne prośby.
Ojciec lub matka albo ktoś z rodziny odmawia niżej podane prośby:
Boże, nasz Ojcze, w tej uroczystej godzinie wychwalamy Cię i dziękujemy za noc, w której posłałeś nam swojego Syna, Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela. Prosimy Cię:
– Udziel naszej rodzinie daru miłości, zgody i pokoju – Ciebie prosimy – Wysłuchaj nas, Panie!
– Obdarz także naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych pokojem tej nocy – Ciebie prosimy – Wysłuchaj nas, Panie!
– Wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych, biednych i głodnych na całym świecie pociesz i umocnij Dobrą Nowiną tej Świętej Nocy – Ciebie prosimy – Wysłuchaj nas, Panie!
– Naszych zmarłych bliskich i znajomych (tu można wymienić imiona) obdarz szczęściem i światłem Twej chwały – Ciebie prosimy – Wysłuchaj nas, Panie!
Wszyscy odmawiają «Ojcze nasz»
Ojciec lub matka albo ktoś z rodziny:
«Panie Jezu Chryste, który w dzisiejszą noc przyszedłeś na świat rodząc się w grocie betlejemskiej z Najświętszej Maryi Panny, przyniosłeś pokój całemu światu i uświęciłeś życie rodzinne, pozostań w naszej rodzinie i zespól ją więzami Twojej miłości, a słowo Twoje niech w nas przebywa z całym swym bogactwem. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen».
4. Łamanie się opłatkiem:
Głowa rodziny rozpoczyna dzielenie się opłatkiem tymi lub innymi słowami:
«Obecnie w duchu miłości i przebaczenia przełamiemy się opłatkiem – chlebem miłości. Otwierając serca nasze miłości wzajemnej, otwieramy je na przyjście Pana. Niech wszyscy, którzy żyją w naszej rodzinie i odwiedzają nasz dom, będą szczęśliwi, zdrowi, serdeczni. Niech Pan będzie zawsze z nami w naszym domu i niech sprawi, abyśmy uczestnicząc w tej wieczerzy stali się uczestnikami Jego radości w Królestwie Bożym».
Dzieląc się opłatkiem, przebaczamy sobie wzajemne urazy i składamy życzenia.
5. Wieczerza.
Przed posiłkiem najstarszy z Rodziny może odmówić modlitwę:
– Pobłogosław Panie Boże nas, te pokarmy i tych, którzy je przygotowywali, na pamiątkę Narodzenia Twego Syna Jednorodzonego, a Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Amen.
W czasie spożywania wieczerzy wigilijnej należy zatroszczyć się o zachowanie rodzinnego i religijnego nastroju. Potrawy wigilijne powinny być postne, nie podaje się alkoholu! Rezygnujemy z oglądania telewizji czy słuchania rozpraszającej muzyki. Kiedy wieczerza wigilijna dobiega końca, rozpoczynamy śpiew kolęd i wzajemne obdarowywanie się upominkami.
